کد مطلب:77769 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108

نامه 046-به یکی از فرماندهان خود











و من كتاب له علیه السلام

الی بعض عماله.

یعنی و بعضی از مكتوب امیرالمومنین علیه السلام است به سوی بعضی از حاكمهای او.

«اما بعد، فانك ممن استظهر به علی اقامه الدین و اقمع به نخوه الاثیم و اسد به لهاه الثغر المخوف، فاستعن بالله علی ما اهمك و اخلط الشده بضغث من اللین و ارفق ما كان الرفق اوفق و اعتزم با الشده حین لایغنی عنك الا الشده و اخفض للرعیه جناحك و الن لهم جانبك و آس بینهم فی اللحظه و النظره و الاشاره و التحیه، حتی لایطمع العظماء فی حیفك و لاییاس الضعفاء من عدلك و السلام.»

یعنی اما بعد از حمد خدا و نعت رسول صلی الله علیه و آله، پس به تحقیق كه تو از كسانی باشی كه من طلب یاری كنم از او بر برداشتن دین و برمی كنم به او تكبر گناهكار را و می بندم به آن دهنه ی در بند ترس را، پس یاری خواه به خدا بر چیزی كه ضرور است تو را و ممزوج گردان شدت و سختی را به دسته ای از نرمی و مدارا كن مادامی كه باشد مدارا كردن موافق تر با تو و عزم كن بر شدت و سختی در هنگامی كه فایده نبخشد تو را مگر سختی كردن و بینداز از برای رعیت بالهای تو را و نرم گردان از برای ایشان پهلوی تو را و مساوی گردان در میان ایشان در ملاحظه كردن و نگاه كردن و اشاره كردن و تعظیم كردن، تا اینكه طمع نكنند بزرگان در ستم كردن تو و مایوس نباشند ضعیفان از عدالت تو. والسلام.

[صفحه 1127]


صفحه 1127.